Als ik vanmorgen mijn jurk wil strijken,
stuit ik met het strijken van de zak op een bobbeltje.
Hm, schijnbaar vergeten de zakken te controleren.
Ik duik in de zak en vind dit dopje van een eikeltje.
Een glimlacht verschijnt op mijn gezicht, want ik weet het direct weer:
een cadeautje van mijn kleindochter Naomi.
Ze had hem gevonden toen we samen de hond uitlieten.
'Voor jou, oma!'
En deze oma had hem in haar zak gestopt
en was hem vervolgens vergeten,
tot vanmorgen.
En zo geeft een dopje van een eikeltje
onverwacht glans aan deze dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten