woensdag 12 oktober 2016

Dag 345 - En toch, Hij is er ...


Vandaag heb ik een slechte dag; steeds opnieuw stromen de tranen over mijn wangen.
Ja, het gips is eraf en ik mag gaan lopen, 
maar al die tijd zitten heeft mijn rug geen goed gedaan
en als ik een paar minuten loop of sta gaat mijn rug zo zeer doen,
dat ik niet weet waar ik het zoeken moet.
Ik merkte het al wel een beetje, maar doordat ik nog niet echt kon lopen,
was vermoeidheid het enige waar ik echt last van had.
Nu is het beide en ik kon vanmorgen alleen nog maar huilen.
En toch ...

En toch merkte ik met alle tranen die over mijn wangen biggelden,
dat Hij er bij was, dat ik vandaag gewoon even mag huilen
en dat Hij er is en als het ware Zijn schouder biedt 
om bij uit te huilen.

De foto symboliseert dit.
Al is het een 'grauwe' dag vandaag,
het Licht is erbij.

Dankbaar voor 'Uw schouder, Heer'. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten