zaterdag 3 september 2016

Dag 307 - Samen spelen zij hun spel ...



Als ik net ons hondje uitlaat, bij de bocht kom en deze vervolgen omgaat,
valt het mij op hoe ontzettend veel koolwitjes er rond fladderen.
Echt, héél veel!
Ik kijk naar ze, volg ze met mijn ogen
en geniet van hun 'heen en weer en op en neer' gefladder.

Als ik nog wat wat verder loop, wordt mijn oog getrokken naar drie koolwitjes,
die met z'n drietjes er lustig op los fladderen.
Omhoog, opzij, de één volgt de ander op de voet.
Ik blijf een poosje staan en volg het 'spel' van deze vlindertjes.
Ze vliegen naar links waar een enkel koolwitje fladdert,
zou zij zich bij hen voegen?
De drie koolwitjes bereiken de plaats waar het ene koolwitje zich ophoudt,
en als ze haar voorbij fladderen, voegt zij zich zonder aarzeling bij hen
en ze spelen het spel verder met z'n vieren.
Even splitsen ze zich in tweeën,
twee de ene kant op, en twee de andere kant op,
maar slechts voor heel korte tijd, 
want al snel voegen zij zich weer samen.
Wat een prachtig gezicht om dit zo te mogen volgen.

Nee, de foto's zijn alles behalve om over naar huis te schrijven,
maar de vier witte stipjes zijn en blijven voor mij
de herinnering aan het spel van de vier koolwitjes waarvan ik getuige mocht zijn.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten