Opnieuw op mijn hurken en helaas kon ik mijn arm niet langer maken,
waardoor de foto's niet echt helemaal scherp zijn,
maar dat doet allemaal niets af aan deze bijzondere rode tor (of de nerven van het blad).
Soms kan ik er maar niet bij dat ik nu zoveel meer zie dan ooit te voren,
want ook kan ik me niet herinneren ooit zo'n grote rode tor gezien te hebben.
Wat is dit toch bijzonder om te mogen en kunnen doen.
Wat een rijkdom in meerdere opzichten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten