vrijdag 17 juni 2016

Dag 229 - Nachtje logeren ...


Gistermorgen ben ik -na mijn fotootje op mijn Blog gezet te hebben- in mijn autootje gestapt
en afgereisd naar een lieve vriendin die ik via mij allereerste Blog heb leren kennen.
Al zeven jaar kennen we elkaar nu en delen inmiddels samen lief en leed.
Was het eerst over en weer schrijven, later zochten we elkaar in ieder geval één keer
per jaar op, samen met onze mannen (ze woont namelijk niet naast de deur).
Gister ben ik echter voor het eerst alleen naar haar afgereisd om nu eens een nachtje 
bij haar te logeren en zo eens wat meer tijd te hebben voor en met elkaar.
En, o, wat heeft ze (hebben ze) me verwend!
Het kaartje met geurzakje lag op het bed op mij te wachten 
en een lekkere fles rode wijn kreeg ik mee naar huis.

Het handje met de parel is een ander verhaal.
Gistermiddag kwam René, de zoon van mijn vriendin, even langs.
Heel even maar, want hij had iets voor ons allebei.
Een kleinigheid.
Als we allebei ons cadeautje openen, 
komt dit kleine handje met de parel tevoorschijn.
Hoe bijzonder dat hij dit zomaar kwam brengen, kwam geven!
Dan komen er nog een paar woorden achteraan die mij een brok in de keel gaf:
'Dat (een parel) ben jij ook voor mijn moeder.'
Ik moest echt even heel erg slikken, zo lief, zo bijzonder dat hij dit zegt!


Nu ben ik weer thuis 
en heb het handje een mooi plaatsje op mijn bureau gegeven.
Dank je wel, lieve René!

Dank U wel, Heer,
dat U mensen op elkaars pad brengt;
dank U wel, 
voor deze lieve vriendin!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten