dinsdag 26 april 2016

Dag 177 - Arend (2)



En dit is onze grote arend.
Deze staat in onze voortuin.
Mijn man heeft hem ooit onverwachts meegenomen uit Frankrijk,
toen hij op bezoek was bij zijn broer.
Wat was (en ben) ik hier blij mee!


De arend

De arend zweeft door de lucht.
De wind leidt zijn machtige vleugels
naar hogere en lagere oorden.

Zonder zichtbare inspanning glijdt hij voort,
terwijl niets ontsnapt aan zijn scherpe blik.
En in mijn hart weerklinken Gods woorden.

Hoop op Mij en vindt steeds weer nieuwe kracht.
Laat de wind van Mijn Geest je leiden.
Ga onvermoeibaar als arenden voort
en laat je hart zich in Mij verblijden.

Zoals een arend waakt over zijn nest,
zijn vleugels spreidt voor zijn kinderen;
zo neem Ik en draag Ik jou op Mijne vleugelen,
en niets of niemand kan dat verhinderen.

Ik bedek je met Mijn vleugels,
onder mijn hoede ben je veilig en geborgen.
Mijn trouw is je schild, je pantser,
laat Mij toch altijd voor je zorgen.

De arend zweeft door de lucht.
De wind leidt zijn machtige vleugels
naar hogere en lagere oorden.

Ik luister naar Gods zachte stem,
als Hij spreekt van veilig en geborgen.
Ja, ze zijn me tot kracht en moed; Zijn woorden.

Dan voeg ik mij bij Davids woorden.
‘O God, bewaar mij als Uw liefste bezit,
en verberg mij onder Uw veilige vleugels.’
Ja, dat is mijn gebed, 
dat is wat ik samen met David bid.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten