Er zijn tijden dat er aardig wat molshopen te zien zien op de stukken gras
waar ik langs loop met het uitlaten van ons hondje.
waar ik langs loop met het uitlaten van ons hondje.
Als ik echter terugloop naar huis, valt mijn oog ineens op het onderstaande plaatje.
Misschien heb ik (vroeger) teveel tekenfilms gekeken (zou zomaar kunnen)
maar met dat ik dit plaatje zag, zag ik een molletje die op een harde manier tot stilstand werd gebracht.
Bom, stoeprand, niet verder ...
In gedachten zag ik hem al wrijvend over zijn bolletje zijn kopje boven het hoopje grond uitsteken.
Ik moest lachen om mijn eigen gedachte, om het beeld dat dit plaatje in mijn hoofd opriep
In gedachten zag ik hem al wrijvend over zijn bolletje zijn kopje boven het hoopje grond uitsteken.
Ik moest lachen om mijn eigen gedachte, om het beeld dat dit plaatje in mijn hoofd opriep
en tegelijk was ik God dankbaar dat zo'n klein molshoopje over een stoeprand mij aan het lachen maakte en mijn dag een extra vreugdevol tintje gaf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten