Wat ben ik blij en dankbaar met het plekje waar wij mogen wonen.
Straatje uit en we lopen tussen de weilanden.
Maar vooral deze twee weidjes waar 'mijn' schaapjes staan
maken mij iedere dag blij en dankbaar.
Alle zes heb ik ze op zien groeien van heel klein
tot zoals ze nu zijn: groot.
Eén ervan heb ik zelfs nog 'gered' uit de greppel naast de wei.
Die (toen) kleine rakker had zich door het gaas weten te wurmen
en zou zo de weg op zijn gelopen, wat hier niet ongevaarlijk is,
want ze rijden hier behoorlijk hard.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten