Het is inmiddels een paar jaar geleden dat ik dit gedichtje heb geschreven
en het kwam recht uit mijn hart.
Ik zat thuis achter mijn laptop, mijn man was in de zaak
en overal rondom mij ging alles gewoon door alsof er niets was gebeurd.
Het raakte me diep.
Ik dacht aan de mensen die ik had verloren en hoe na het overlijden er dagen van rouw waren.
Hoe de tijd in die dagen stil leek te staan en hoe bizar eigenlijk dat alles verder doorging, behalve bij ons.
We vieren/herdenken Goede Vrijdag, de dag dat Jezus stierf.
We vieren/herdenken Pasen, de dag dat Jezus opstond uit de dood.
Maar de dag er tussen is een dag als alle andere en het lijkt alsof we het ons niets doet dat Jezus begraven is.
Ik weet, we weten dat Hij opgestaan is uit de dood, dat Hij leeft, en toch ...
Allerlei gevoelens en gedachten kwamen die dag boven
en ik ben dankbaar dat God mij de gave heeft gegeven om mijn gedachten en gevoelens
om te zetten in woorden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten