Dag 93 - Stilheid en vertrouwen

Reis naar de stilte ...

Op één van de planken van mijn boekenkast staat nog steeds dit 'bordje',

een werkstukje van de Vrouwenconferentie van 'Stands 4 Ever' 2014.
Het volgende gedichtje hoort hierbij:

Stilte,

je bent zo kostbaar,

zo waardevol;

ik heb je zo lief!

Als het na drukte en rumoer stil wordt,

voel ik je als een druk op mijn oren.

Dankbaarheid vindt haar weg naar boven,

terwijl in mijn hart vreugde ontspringt.

Je bent voelbaar, je bent tastbaar;

ik kan je aanwezigheid horen.

Je bent een balsem voor mijn ziel,

die alle onrust en onvrede verdringt.

Stilte,

je bent mij zo kostbaar,

zo waardevol;

ik heb je zo lief …

Stilte, 

je bent zo kostbaar,

zo waardevol; 

ik heb je zo lief.

Je bent een waardevolle zegen,

voor als ik onrustig ben en verward.

Er gaat kracht van je uit en ...

je brengt vrede terug in mijn hart.

Je brengt mij dicht bij mijn Vader,

waar ik mij veilig weet en bemind.

Je schept licht en ruimte,

waardoor ik mijzelf hervindt.

Stilte,

je bent me zo kostbaar,

zo waardevol;

Stilte, ik heb je zo lief!

Je kunt meer lezen op 'Into Your Hands'